تاریخچه کونگ فو توآ  (سنتی و اصیل)

هنر اصیل و ریشه دار کونگ فو توآ   از سال 1349 با انگیزه رشد و توسعه تفکر رزمی و فن و علمی ایرانیان در ارتش بنیانگذاری و از سال 1352 به طور رسمی در جامعه تعلیم داده شد. این هنر ریشه در هزاران سال تاریخ و تمدن ایران زمین دارد مردمی که در جنگیدن و هنرهای رزمی صدها سال سرآمد همه ملتهای جهان بودند و کمتر ملتی را می شناسیم که تحت تاثیر آداب و سنن و فرهنگ ایرانیان  قرار نگرفته باشد اما متاسفانه در قرن اخیر شاهد ورود فرهگهایی بودیم که اگر چه متاثر از فرهنگ و سنت های به این مرز و بوم از گذشته دور می باشد اما به نام های دیگری معرفی گردید. هنرهای رزمی که به نام خاور دور در سرزمین ما رشد و نمود پیدا کرد در واقع بازخورد فرهنگ و هنر رزم ایران باستان به صورتی امروزی تر به ما بوده است که با ظهور هنر کونگ فو توآ   که برگفته از شعائر دینی و ملی ماست نه تنها بخش مهمی از فرهنگ هنرهای رزمی ایران باستان احیاء گردید بلکه تا حدود قابل توجهی از رشد و توسعه هنرهای رزمی دیگر جلوگیری نموده و صدها هزار جوان علاقه مند اکنون در این هنر و یا سبک های منشعب از آن فعالیت می کنند و این هنر امروز نه فقط در کشور بلکه در جهان نیز به عنوان یکی از قویترین سبکهای رزمی جهان با سبکهای دیگر به رقابت می پردازد.

 آمار قهرمانان و مربیان و علاقه مندان این هنر ایرانی چه در داخل و چه در خارج از کشورخود گواه این مدعاست. هنر اصیل و انسان ساز کونگ فو توآ   در گذر از حوادث زمان دستخوش چالشهای شدیدی گردید بطوریکه از سال 1358 تا سال 1369 به مدت 11 سال فعالیت های آن از سوی برخی مراجع ممنوع (محدود) گردید. که این امر چندان منطقی به نظر نمی رسید چرا که این دوره ممنوعیت 11 ساله علی رغم محودیت های شدید و شرایط بسیار سخت ادامه تمرینات تعداد علاقه مندان به این هنر اصیل ایرانی به بیش از یک میلیون نفر در سراسر ایران رسید و برخی اساتید بامهاجرت به خارج از کشور ایران این هنر اصیل را در بسیاری از کشورهای معتبر جهان رواج دادند.

یکی از عوامل بسیار مهم توسعه و رواج گسترده و سریع این هنر در بین جوانان ایرانی همسو بودن آن با شعائر اسلامی و فرهنگی و تاریخ ملی این مرز و بوم است و اصول فنی آن نیز منطبق با شرایط جغرافیایی و فیزیک بدنی ایرانیان خلق گردیده است. درسال 1369 با فعالیت راهدانان و دلسوختگان همیشه حاضر در صحنه تعلیم و تعلم در کشور با تشکیل انجمنی مجدداً فعالیتهای این هنر بصورت قانونی از سر گرفته شد اما به دلیل فقدان یک مدیریت کارآمد و هدفمند و تصمیم گیریهای عجولانه شیرازه فنی و سلسله درجات آن که بر اساسی محکم و استوار با فرهنگی ریشه دار و علمی پی ریزی شده است، از هم پاشیده شد که همین امر موجب گردید تا در سالهای اخیر سبکهای مختلفی از درون آن منشعب گردد.

بدعت گذاریها و ورود تفکرات فنی التقاطی نشات گرفته از فرهنگ های بیگانه میرفت تا ایرانی بودن و اصالت توآ را خدشه دار کند که خوشبختانه استاد مصطفی دهقانیان در سال 1382 با اقدامی به موقع برای حفظ دستاوردهای عظیم این هنر که اصول اصلی آن در دهه پنجاه پی ریزی شد با انگیزه حفظ تمامی ارزشهای علمی و فنی و سنتهای توآ اقدام به تاسیس سبک کونگ فو توآ   سنتی نمود که خوشبختانه این سبک در تاریخ 14/10/1382 موفق به اخذ مجوز رسمی با شماره 6350/276 که به امضای ریاست وقت فدراسیون رسیده است گردید و با اقبال چشمگیری از سوی توآ کاران که علاقه مند به حفظ اصالت ها و دستاوردهای ارزشمند آن بودند واقع گردید بصوریکه هم اکنون این هنر در 30 استان کشور فعال بوده و با بیش از 600 مربی فعال 22000 هنرآموز در سراسر کشور را تحت پوشش قرار داده است و در بیش از 12 کشور جهان دارای نمایندگی های فعال می باشد. علی رغم تلاشها و کوششهای خستگی ناپذیر استاد مصطفی دهقانیان که در راه اعتلای سنتها و ارزشهای فنی و علمی توآ صورت پذیرفته اما وی معتقد است که به دلیل تنوع شاخه های فنی و علمی کونگ فو توآ   سنتی و همچنین روح خلاقیت و نوآوری در این هنر با مدیریتی صحیح و کارآمد میتوان کونگ فو توآ   سنتی را به عنوان یکی از قویترین و کاملترین سبکهای هنرهای رزمی در جهان معرفی و قلمداد نمود و هنری ماندگار که می تواند برای همیشه علاقه مندان خود را با هر سلیقه ای اغناء و ارضاء نماید.